دایناسورهای انیماترونیک در نمایشگاه دایناسور

دایناسور انیماترونیک

Triceratops با داشتن یک پرده استخوانی بزرگ، سه شاخ روی جمجمه، و بدن بزرگ چهار پا، که تکامل همگرا با گاوها و کرگدن ها را نشان می دهد، یکی از شناخته شده ترین دایناسورها و شناخته شده ترین سراتوپسید است.همچنین یکی از بزرگ‌ترین آن‌ها با طول 8 تا 9 متر (26 تا 30 فوت) و 5 تا 9 تن متریک (5.5 تا 9.9 تن کوتاه) در وزن بدن بود.این منظره را با تیرانوزاروس به اشتراک گذاشته بود و به احتمال زیاد توسط تیرانوزاروس طعمه آن شده بود، اگرچه کمتر مطمئن است که دو بزرگسال به شیوه‌ای خیالی که اغلب در نمایشگاه‌های موزه و تصاویر محبوب به تصویر کشیده می‌شود، نبرد کرده باشند.عملکرد زواید و سه شاخ صورت متمایز روی سر آن مدت‌ها الهام‌بخش بحث بوده است.به طور سنتی، اینها به عنوان سلاح های دفاعی در برابر شکارچیان در نظر گرفته می شدند.تفاسیر جدیدتر احتمال می‌دهد که این ویژگی‌ها عمدتاً در شناسایی گونه‌ها، معاشقه، و نمایش تسلط، بسیار شبیه شاخ‌ها و شاخ‌های ونگل‌های مدرن استفاده می‌شوند.

مدل دایناسور تی رکس

مانند سایر تیرانوسوریدها، تیرانوزاروس یک گوشتخوار دوپا با جمجمه ای عظیم بود که با دمی بلند و سنگین متعادل می شد.اندام‌های جلویی تیرانوزوروس نسبت به اندام‌های عقبی بزرگ و قدرتمندش کوتاه اما به‌طور غیرمعمولی قدرتمند بودند و دو انگشت پنجه‌ای داشتند.کامل‌ترین نمونه به طول 12.3-12.4 متر (40.4-40.7 فوت) می‌رسد.با این حال، طبق اکثر برآوردهای مدرن، T. rex می تواند به طول بیش از 12.4 متر (40.7 فوت)، قد 3.66-3.96 متر (12-13 فوت) در باسن و 8.87 متریک تن (9.78 تن کوتاه) رشد کند. در توده بدناگرچه ساير تروپودها از نظر اندازه با Tyrannosaurus rex رقابت مي كردند يا از آن فراتر مي رفتند، اما هنوز در ميان بزرگترين شكارچيان زميني شناخته شده است و تخمين زده مي شود كه قوي ترين نيروي گزش را در ميان تمام حيوانات زميني اعمال كرده است.Tyrannosaurus rex تا حد زیادی بزرگترین گوشتخوار در محیط خود، به احتمال زیاد یک شکارچی راس، شکار هادروسورها، گیاهخواران زرهی جوان مانند سراتوپسیان ها و انکیلوسورها و احتمالاً ساروپودها بود.برخی از کارشناسان معتقدند که دایناسور در درجه اول یک لاشخور بوده است.این سوال که آیا تیرانوسوروس یک شکارچی راس بود یا یک لاشخور خالص، یکی از طولانی ترین بحث ها در دیرینه شناسی بود.اکثر دیرینه شناسان امروزی می پذیرند که تیرانوزاروس هم شکارچی فعال و هم یک لاشخور بود.

مدل دایناسور

Spinosaurus طولانی ترین گوشتخوار زمینی شناخته شده است.دیگر گوشتخواران بزرگ قابل مقایسه با اسپینوزاروس شامل تروپودهایی مانند تیرانوزاروس، گیگانوتوزاروس و کارچارودونتوزاروس هستند.جدیدترین مطالعه نشان می‌دهد که تخمین‌های قبلی اندازه بدن بیش از حد تخمین زده می‌شود و طول S. aegyptiacus به 14 متر (46 فوت) و 7.4 متریک تن (8.2 تن کوتاه) در وزن بدن رسیده است.[4]جمجمه اسپینوزاروس بلند، کم و باریک، شبیه به جمجمه تمساح مدرن بود و دندان‌های مخروطی مستقیم و بدون دندانه داشت.اندام های جلویی بزرگ و محکمی داشت که دست های سه انگشتی داشتند و پنجه ای بزرگ شده روی انگشت اول داشت.خارهای عصبی متمایز Spinosaurus، که امتداد طولانی مهره ها (یا ستون فقرات) بودند، به طول حداقل 1.65 متر (5.4 فوت) رشد کردند و احتمالاً دارای پوستی بودند که آنها را به هم متصل می کرد و ساختاری بادبان مانند را تشکیل می داد، اگرچه برخی از نویسندگان گفته اند که ستون فقرات پوشیده از چربی بوده و قوز تشکیل داده است.[5]استخوان های باسن اسپینوزاروس کوچک شده بود و پاها نسبت به بدن بسیار کوتاه بودند.دم بلند و باریک آن توسط خارهای عصبی بلند و نازک و شیروانی‌های کشیده عمیق‌تر شده بود و ساختار باله‌ای انعطاف‌پذیر یا پارو مانند را تشکیل می‌داد.

شبیه سازی مدل دایناسور

برونتوزاروس گردنی بلند و نازک و سر کوچکی داشت که برای سبک زندگی گیاهخواری سازگار بود، نیم تنه ای حجیم و سنگین و دمی بلند و شلاق مانند داشت.گونه های مختلف در دوران ژوراسیک پسین، در سازند موریسون در آمریکای شمالی امروزی زندگی می کردند و در پایان دوره ژوراسیک منقرض شدند.[5]تخمین زده می شود که افراد بالغ برونتوزاروس 19 تا 22 متر (62 تا 72 فوت) طول و 14 تا 17 تن (15 تا 19 تن کوتاه) وزن داشته باشند.